31 deelnemers vochten niet binnen de gemeentegrenzen, maar in Vries om de titel. De vangst was in veel gevallen mager. “Je kunt hier hartstikke mooi zitten, maar het is helemaal niks.”
Geduld is een schone zaak, zeker in de hengelsport. Maar voor wie al sinds ’s ochtends in touw is en rond de klok van één naar eigen zeggen ‘nog geen fatsoenlijke vis’ heeft gezien, is het geduld op den duur wel op. “Het valt niet mee.”
Aantrekkelijk
Toch is hengelsportvereniging De Schaopwas uit Eext blij met de vierde editie van de kampioenschappen. “31 deelnemers, dat is een leuk aantal”, vindt voorzitter Geert Enting. “We zijn zes jaar geleden gestart en door corona kon het twee keer niet doorgaan. Dankzij de steun van de gemeente en een bijdrage vanuit onze eigen club, kunnen we mooie prijzen beschikbaar stellen.”
Vleesprijzen, in dit geval. “Eén op de drie vissers krijgt een prijs en de inschrijfkosten zijn met tien euro laag. We maken er een hele dag van, met vooraf koffie en na tijd een prijsuitreiking in het café”, schetst Enting. Volgens hem maakt dat het aantrekkelijk om mee te doen.
Vergrijzing
Deelnemers komen uit de gemeente of zijn lid van een hengelsportvereniging uit de gemeente. De Schaopwas uit Eext telt ruim driehonderd leden, waarvan 25 jeugdleden. “Je ziet wel dat de sport vergrijst”, zegt Enting. “Jeugdleden blijven tot een jaar of 16. Daarna gaan ze andere dingen doen.”
Veel zorgen over zijn vereniging maakt hij zich niet. “Vooral in de coronaperiode kregen we er flink wat leden bij. We hadden gedacht dat een aantal weer afscheid zou nemen, maar dat viel reuze mee.”
Toch iets
Aan het water ligt vreugde en verdriet dicht bij elkaar. Zo heeft Henk met 57 vissen niks te klagen (“al zijn het vooral kleintjes”), maar heeft zijn collega-visser twee vakken verderop geen beste dag. “Er moet ook iemand laatste worden, hè?”
Eén ding scheelt: het weer zit mee. “Het is geen straf hier zo te zitten”, zegt Geert Enting. “Ik heb vijf redelijke vissen. Het is minder dan ik gehoopt had, maar het is toch iets.”
Bron: 