Kun je jongvolwassenen verleiden om na een studie of baan elders weer in Drenthe te komen leven? En zo ja, hoe kun je ze dan verleiden? De Rijksuniversiteit Groningen gaat daar onderzoek naar doen. RTV Drenthe ging alvast op zoek naar jongeren die terugkwamen naar Drenthe. Hanke Nijland en Roy Moes uit Ansen maakten die stap.

Terug naar Ansen

Roy en Hanke wonen nu vlakbij de plek waar Hanke is opgegroeid. Ze wonen in de straat waar twee vriendinnen woonden en waar Hanke altijd speelde.
Hanke: “Ik had gehoord van m’n moeder dat dit huis vrijkwam. Het was van Actium, dat het af ging stoten. Dat was ons geluk, want het ging niet per opbod, maar voor de WOZ-waarde. We stonden tweede op de lijst, want we waren onder de dertig en zonder koopwoning. Oudere mensen uit de Randstad die hier naartoe willen stonden onderaan de lijst. Een lot uit de loterij want in Ansen staan vooral veel hele grote en onbetaalbare huizen.”
Roy: “Ansen is hechter dan Oosteinde. Je ziet dat jongeren die hier niet meer wonen steeds terug komen voor dorpsfeesten en activiteiten. Ik vind de saamhorigheid van Ansen vooral heel fijn, als er op Koningsdag om tien uur een activiteit is, dan is iedereen er ook.”

Band bleef

Hanke heeft de band met Ansen nooit doorgesneden toen ze in Tilburg woonde. Vaak kwam ze terug voor haar vriendinnengroep, dorpsfeesten en andere activiteiten zoals een versierde wagen bouwen. Hanke miste behalve haar familie ook heel erg haar oude Drentse omgeving. “Als je hier buiten loopt hoor je tenminste vogels. Hier kun je in de tuin zitten en niks horen. In de stad is altijd lawaai. We hebben een bos op vijf minuten afstand.”
Het stel woonde in een flat in Tilburg. Roy was vanwege z’n studie aan de Rockacademie ‘de grote stad’ aan het ontdekken. Hij miste Drenthe toen nog niet. Ook Hanke was toen nog niet met terugkeer naar Drenthe bezig.
Roy begon gaandeweg steeds meer dialectpop te luisteren zoals van Bökkers. In het nummer Pien in mien harte beschrijft zanger Hendrik Jan Bökkers de periode dat hij zelf in Tilburg woonde. Roy: “Is de grote stad nou wel zo geweldig?, was de vraag die bij me opkwam.”

Corona was trigger

De coronapandemie was voor beiden de trigger om na te denken over terugkeer. Hanke: “We misten beiden onze familie waar we niet naartoe konden en daar zaten we op onze flat van vijfenzeventig vierkante meter en een balkonnetje. We wilden naar buiten kunnen. Ik wilde graag een tuin.”
De colleges van Roy stopten en dat gold ook voor het werk van beiden in een kledingzaak. Vooral de periode dat alles op slot zat en bedrijven nog niet wisten hoe ze ermee om moesten gaan, was voor de toen permanente thuiszitters Hanke en Roy de duw die nodig was om te denken over terugkeren naar Drenthe. “Dan kom je er toch achter dat een grote stad niet alles is,”
Toen de uitvaart van Roy’s opa via een livestream gevolgd moest worden, realiseerden ze zich: “Onze families zijn te ver weg. Shit. Dit willen we niet.”

Studie in Drenthe

Hanke ging op zoek naar een studie in Drenthe. “Want anders zouden we nog weer een aantal jaren in Tilburg moeten blijven wonen, terwijl we terug naar Drenthe wilden.” Ze gooide het roer om en ging studeren voor tandartsassistente. Daardoor kon ze ook al werkend leren bij een tandartspraktijk in Dwingeloo, waar ze nog steeds werkt. Roy moest nog een half jaar op de Rockacademie en Hanke trok tijdelijk in bij haar ouders.
Roy is inmiddels beroepsmuzikant en muziekdocent. Hij speelt bij verschillende bands en theatershows in het hele land. Ook begeleidt hij artiesten zoals Leon Moorman. Muziekles geeft hij thuis en op de muziekschool in Beilen.

Via een tijdelijke woning in Oosteinde kwam het stel in Ansen terecht. Daar wonen ze inmiddels met z’n drieën, want in juli is dochter Nowi geboren. Of de kinderwens heeft meegespeeld met het besluit om weer naar het Drentse platteland te gaan? Hanke: “Nee, daar waren we toen niet me bezig.” Roy: “Maar we hebben altijd wel gezegd: ik zou niet graag een kind laten opgroeien in de grote stad.”

dit is een artikel van